"Зохиогч энэ номоо "Далай лам бол миний баатар" гэж нэрлэж болно" гэж сэтгэл засалч Леонид Крол хэлэв. "Энэ бол гайхалтай жишээнүүдээр дүүрэн нам гүм, мэдрэмжтэй хэрнээ мэдрэмжтэй ном юм."
Нэгэн цагт тариачны гэр бүлд төрсөн нэгэн хүн байсан ч түүнийг Далай лам асан хойд дүр хэмээн хүлээн зөвшөөрчээ. Тэрээр Төвдөөс зугтаж, дэлхийгээр аялж, хүмүүстэй ярилцаж, бодож сэтгэж, гайхмаар баярлаж, энэ аз жаргалыг бусдад авчирч чадсан бөгөөд өөрөө ч үүнийг яаж хийснээ мэдэхгүй байв. Зохиолч олон хуудасны турш баатартай бэлэн хариултгүйгээр ярилцаж, түүнийг биширч, түүний энгийн байдал, ямар нэгэн нарийн, онцгой найрсаг байдлын талаар гайхдаг. Түүнээс нарны туяа нисч байгаа мэт тэрээр өөрт тохиолдсон хамгийн сайн сайхан бүхнийг тусгаж, бүх зүйлд хөнгөн, гүн нэмдэг.
Далай лам хүн бүрийг энгийн, хүмүүнлэг болгож, хошигнож, гайхаж, мөрийг нь нугалахгүй, харин тааралдсан хүн бүрээс санаанд оромгүй итгэл, өчүүхэн үйлсийн талаар өөдрөг үзлийг гаргаж авдаг. Үүнээс том ургадаг. Тэр хэнийг ч сургадаггүй, итгүүлдэггүй, гэхдээ энгийн зүйлд гэнэтийн утга учрыг хэрхэн өгөхийг мэддэг. Зул сарын гацуур мод дээрх тоглоом, гар барих, инээмсэглэл, төлөвлөгөө - бүх зүйл бодит болж, таалагдаж эхэлдэг.
Энэ ном юуны тухай өгүүлдэг вэ? Сэтгэл хөдлөлийн оюун ухааны тухай, өдөр тутмын практик буддизмын тухай, өгөх (мөн авахгүй байх) нь сайн зүйл ... Тийм ээ, гэхдээ зөвхөн биш. Даниел Големан янз бүрийн төрлийн харилцан яриа, жинхэнэ харилцааны тухай бичдэг. Хөгшин нь залуутай, язгууртан нь хөөрхийлөлтэй, эрдэмтэн нь шүтэн бишрэгчтэй, буурьтай нь мунхагтай, хэрэглээ нь өөдрөг үзэлтэй, зальтай нь гэнэн хүмүүстэй. Гэхдээ хамгийн гол нь энэ ном уйтгартай биш, зөвхөн өөрийнхөөрөө амьдрах урлагийн тухай юм.. Энэ тухай сэтгэл зүйч, нэрт сэтгүүлч нэгэн тариачин эмэгтэйн хүү, оргодол, Нобелийн шагналт, олон нэр хүндтэй хүмүүсийн найз хүүхэн хэлжээ. Тэгээд тэд харилцан яриа өрнүүлсэн. Ийм онигоо, инээмсэглэл, зориудаар төсөөлөхийн аргагүй үсрэлт.
Ирина Евстигнеевагийн англи хэлнээс орчуулга
Alpina Publisher, 296 х.